 |
|
Peter Galloway
Thursday 25 February 2021 |
|
Ik vind het erg pijnlijk om moeten te vernemen dat Frans is overleden, veel te jong eigenlijk. Herfst 1999 heb ik Frans leren kennen en na een detacheringsperiode van enige maanden , bij hem - De Meent Bosbouw en Cultuurtechniek -vast in dienst getreden. Ik ben daar enige jaren gebleven. Ik was de enige persoon op kantoor en omdat Frans bijna altijd op pad was ( mij staat bij dat hij ruim 80.000 km per jaar reed ) was mijn werkplek / baan erg eenzaam. Frans leefde compleet voor zijn werk, zijn bedrijf was alles voor hem. Hij deed de dingen op zijn manier, en zijn manier werkte soms verbazing wekkend ouderwets maar tegelijk ook bijzonder goed, dat was niet altijd makkelijk voor directe mensen om hem heen, zoals ik bijvoorbeeld die verantwoordelijk was voor de certificering van het bedrijf naar een ISO normering. Bij latere werkplekken waar ik ook verantwoordelijk was voor kwaliteit managementtrajacten heb ik veel werkprocedures ingevoerd op basis van ' Frans zijn schrift ' , zelfs bij auditors van certificerende instellingen werd zijn manier van werken als uniek omschreven, Frans zal op heel veel plekken, door erg veel mensen, worden herinnerd en ook gemist. Zowel loodsen, werkplaats en kantoor waren letterlijk bij hem in de achtertuin en ik denk dat Frans meer tijd spendeerde in zijn auto onderweg naar werklocaties in het veld en op kantoor dan bij hem thuis op de boerderij. Frans ging vaak in de avonduren graag met de paarden weg. Ik werk tegenwoordig in een andere sector maar spreek nog regelmatig oude klanten en oud personeel, en vooral bij die laatsten zijn er velen die 'Papa Frans' zoals hij door ons werd genoemd, heel erg missen. Ik weet zeker dat de sportvelden in de hemel er goed bijliggen, Frans ik hou van je en ik mis je |