En hoe zit het ook al weer met de laag risico middelen? |
|
|
|
|
 |
| 88 sec |
Het is de laatste maanden even stil in de hele onkruid-discussie. Iedereen gaat er inmiddels van uit dat aan het eind van het komende (spuit)seizoen nu echt het doek gaat vallen over het gebruik van chemie in de openbare ruimte.
Aan het feit dat de minister het verbod een aantal maanden heeft opgeschoven van eind 2015 naar ergens in het begin van 2016 moet waarschijnlijk niet te veel belang worden gehecht. Een officiële verklaring van dit uitstel is niet gegeven, maar de meest waarschijnlijke verklaring, die na wat rondbellen in de markt overeind blijft is dat het ministerie gewoon wat extra tijd nodig heeft om de uitzonderingen op dit verbod op papier te krijgen. Te denken valt dan bijvoorbeeld aan plekken waar alternatieve methoden gevaarlijk of praktisch gezien onhaalbaar zouden zijn. Voorbeelden daarvan zijn industrieterreinen waar brandgevaar een grote rol speelt of het spoor waar beheerders maar een of twee uur per dag de tijd krijgen om te beheren.
laag risico Een andere discussie is de problematiek rondom laag risico middelen. De staatssecretaris heeft in 2014 aangekondigd met regelgeving hierover te komen. Het leek bijna wel alsof ze hierbij vergeten had dat een juridisch kader rondom deze middelen op dit moment ontbreekt. En het zou zo maar nog jaren kunnen duren voordat Brussel deze criteria heeft opgesteld en de kandidaat-stoffen zijn getest op deze criteria door de Nederlandse CTGB. Al met al zal het tot 2018 of misschien zelfs 2020 duren voordat middelen op deze via deze route als laag risico middel worden toegelaten.
Ultima Voor de aanbieders van deze middelen lijkt dat echter geen reden om het hoofd in de schoot te leggen. Een bedrijf als Ecostyle adverteert vrolijk verder met haar Ultima en in de coulissen loopt firma Eco Protecta zich warm met het product Square Down, een nieuw biologisch onkruidbestrijdingsmiddel voor onder andere op verhardingen. Beide bedrijven, maar ook Biogroener met Cito Global lijken daarmee te hopen op een soort gedoogconstructie of andere politieke oplossing waarmee ze op de markt kunnen blijven totdat CTGB hun middelen officieel kan beoordelen aan de hand van de Brusselse criteria voor laag risico middelen. Een van de ijzers die deze aanbieders in het vuur hebben is dat de overheid de middelen wil verbieden via het Activiteitenbesluit. Dat is een kortere en juridisch eenvoudiger weg dan via wetgeving. Probleem daarbij is dat deze route wel een acuut probleem moet oplossen. Dat zou kloppen voor glyfosaat, dat wordt aangetroffen in oppervlaktewater. Voor de laag risico stoffen geldt dat echter niet. De route van het activiteitenbesluit is verder niet van toepassing op de consumentenmarkt.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
|